Kestane Ağacı

CELİL (Halil GÖKKAYA)

Kestane ağacı bilir misin sen?
Dağların ekmeği derler adıma!
Ne buldumsa tefekkürde buldum ben,
Aydın gelir, Bursa gelir yâdıma…

Sertim, kolay kolay işlemez böcek,
Baltaları inleten bir türküyüm,
Gemilerin bordasında bir direk,
Konağının zemininde parkeyim.

Dalımda ağ yapmaz örümceklerim,
Nasip olmaz doruğum her fânîye,
Kapımı yaparlar nöbet beklerim,
Selâm verir Fatih, Süleymaniye…

Şu koskoca dikenlere aldanma,
Sıyır dikenleri, kozaları aç!
Beni tek kabuktan ibaret sanma,
Özümde saklıdır kaç türlü ilâç!

İster kış günleri kebap yap beni,
İster pişir yahnilerle fokurdat!
Karışsın şekere Celil’in teni,
Kestane şekeri diye beni tat!