Kıt’aların Diliyle Mevlânâ’dan Rubâîler

Muhammed YETİM

Ey gece, pek neşvelisin, hep bu şekil şâd olasın!
Müddet-i ömrün ebedî bitmesin, âbâd olasın!
Dosta bakarken, bir alev yandı ki yâdımda; a gam,
Varsa cesâret, giresin yâdıma berbâd olasın!

Vezni: müfteilün / müfteilün / müfteilün / müfteilün

Güneş doğmuş, ne akşamdan haberdârım, ne gündüzden,
Bakarken yâre bitmez gün, azalmaz nûru hiç gözden.
Sen ey akşam, ne gāfilsin ki yârimden karanlıksın;
Sen ey gündüz, nedir gündüz gidip öğren o gün yüzden!

Vezni: mefâîlün / mefâîlün / mefâîlün / mefâîlün