BAHARDAN HAZÂNA…

Kelâmî Cihan Dede

 

Berg-i ömrüm döküldü saçıldı,
Gülşen-i dehrde şükûfe-misâl.

Meyve-i maksad olmadı hâsıl,
Zâyi etti havâdis-i meh ü sâl.

Gel bahâr u hazân-ı âlemden
Gözün aç gāfil olma ibret al!

Berg: Yaprak.
Dehr: Dünya, cihan, âlem.
Şükûfe: Çiçek.
Meh ü sâl: Ay ve yıl.
Zâyi etmek: Kaybetmez, boşa vermek.

Vezni: feilâtün / mefâilün / feilün
(fâilâtün) (fa’lün)