DÖRTLÜKLER
ECRÎ (Huzeyfe YÜKSEL)
YETİŞEN O –celle celâlühû–
Istırap yüklü perîşan cana, Allah yetişir.
Yalvarıp göz akıtan insana, Allah yetişir.
Hastalık gelse de Rabbim, bize şâfî ebedî.
Ey beşer iste gönülden, sana Allah yetişir.
vezni: fâilâtün / feilâtün / feilâtün / feilün
ÇARE O –celle celâlühû–
En çıkılmaz, sonu muğlak görünen ahvalde,
Olma bedbin! Gelir Allah’tan özel bir müjde!
Her düğüm peşpeşe gelsin ne çıkar? Çâre O’dur!
Kuldan imdat dileyen aldanıyor beyhûde.
vezni: fâilâtün / feilâtün / feilâtün / feilün (fa’lün)
VEREN O –celle celâlühû–
Çokça dert olsa da dermânı veren Allah’tır.
Çâre yoktur deme, imkânı veren Allah’tır.
Bunca nîmet ki verilmiş sana Ecrî, şükret!
Şükreden kullara ihsânı veren Allah’tır.
vezni: fâilâtün / feilâtün / feilâtün / fa’lün