EFENDİM!

Hasan KONÇ hasankonc1453@hotmail.com

 

 

Gül kokunu taşıdı, Karen’in rüzgârları,

Veysel Karânî gibi, kanamadık Efendim!

Arş-ı Âlâ’ya çıktı, hasret âh u zârları,

Bizlerse ümmetlikle, yunamadık Efendim!

 

Gökyüzünden dünyaya, yıldız olup akardı,

Yaşadığı her âna, ölçün ile bakardı,

İsmini duyar duymaz, sanki kalbi çıkardı;

Sahâbe-i kiramca, yanamadık Efendim!

 

Acıdan lâl kesilen, Bilâl gibi firkati,

Ömer, Ali, Osmanca; katıksız muhabbeti,

Cihana örnek olan, emsalsiz sadâkati;

Ebûbekir misâli, sunamadık Efendim!

 

Ayağının tozuna, yüzler sürmek isteyen,

O mübârek ravzana, aşkla ermek isteyen,

Asla ümit kesmeden, düşte görmek isteyen;

Âşık Yûnus misâli, anamadık Efendim!