HASRET

Basri DOĞAN basridogan@hotmail.com

 

 

 

Yağmura çevirir küçük damlayı,

Gönlüme derdimi diyemiyorum.

Bırakıp kaçmaktır işin kolayı,

Verdiğim sözlerden cayamıyorum.

 

Dönüşür kavrulan çöle, bozkıra,

Dilimden tek hece düşmez satıra,

Uçuşur cümleler, gelmez hatıra;

Mânâyı kalıba koyamıyorum.

 

Rûhumda açılan derin vadide,

Üstüme yıkıldı usûl, kaide,

Utancım çoğaldı yolda gitgide;

Sevdanın ritmine uyamıyorum.

 

Son bulur, aklıma çizilen sınır,

Bir mezar taşına varır yaslanır,

İster kulağıma yaklaşıp bağır;

Sesleri, sözleri duyamıyorum.

 

Zerrece hatayla çizip üstünü,

Ağyârın içine katar dostunu,

Batsam da kan tere nefis postunu;

Tenimden bir türlü soyamıyorum.

 

Oturdu dilime atılan düğüm,

İşte bu, esrardan bilip çözdüğüm,

Üstüme atılsa en hafif cürüm;

Kendimi tertemiz sayamıyorum.

 

Hikâye edilmez türlü ahvâli,

Mâşûku dillere düşürmemeli,

Yüzüne yansımış gülün cemâli;

Yakından bakmaya kıyamıyorum.

Uzaktan seyrine doyamıyorum.