ECEL

Kemal AKGÜL kemalakgul1903@gmail.com

 

 

Hazret-i Ali -radıyallâhu anh-’tan;

“Ölümden kaçmak için iki günü tercih etmek zorundayım. Birisi o günde ölüm takdir edilmemiştir. Diğeri de ölüm günüdür.”

“Ölümümün takdir edilmediği günden korkum yoktur. Ölümümün takdir edildiği günde ise korku, kaçma ve kurtulma mümkün değildir.”

 

Durduk yere tasalanma,

«Ölene kadar yaşarsın!»

Vakitsiz ölürüm sanma,

«Ölene kadar yaşarsın!»

 

Dertler kuştur; konar, uçar,

Belki de sabrını ölçer,

Gelen, ecel ile göçer;

«Ölene kadar yaşarsın!»

 

Zaman geçer ufak ufak,

Boş ver; kendi işine bak,

Bir karara bağlamış Hak;

«Ölene kadar yaşarsın!»

 

Rızık vermiş çeşit çeşit,

Son lokmayla nefes eşit,

Sözüm olsun sana mürşit;

«Ölene kadar yaşarsın!»

 

Azrâil’den sıyırma yok,

Bu konuda kayırma yok,

Zengin, fakir ayırma yok;

«Ölene kadar yaşarsın!»

 

Aldatmasın türlü heves,

Âkil isen emeli kes,

O gelince, biter nefes;

«Ölene kadar yaşarsın!»

 

Akgül sözü öze verdi,

Söylüyorsa vardır, derdi,

Gerçeği ortaya serdi;

«Ölene kadar yaşarsın!»