YILBAŞINDAN BANA NE?

NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com

 

 

Haç hilâli yutarken, 

Yılbaşından bana ne? 

Figān Arş’ı tutarken, 

Yılbaşından bana ne?

 

Zindandaysa soydaşım,

Zulmetteyse dindaşım,

Dinmiyorsa gözyaşım;

Yılbaşından bana ne?

 

Yok olmuşsa Uygur’um,

Dardaysa Kerkük, Kırım,

Artmışsa feryâd, zârım;

Yılbaşından bana ne? 

 

Garip kalmışsa Kur’ân, 

Kurulmamışsa «Tûran», 

Yoksa yaramı saran;

Yılbaşından bana ne? 

 

Dilde yalan ve riyâ… 

Hani «bin yıllık rüya?» 

Cevap yok bu soruya;

Yılbaşından bana ne? 

 

Damdan dama atlarız, 

Borcu borca katlarız, 

Her yıl neyi kutlarız? 

Yılbaşından bana ne? 

 

Günleri saya saya,

Gitti asırlar zâya,

Eller aya, biz yaya… 

Yılbaşından bana ne? 

 

Kalıp âhirzamana, 

Âh çıkmışsa amâna, 

Muhtaç isek samana;

Yılbaşından bana ne? 

 

Bana ne süslü çamdan? 

Varsın yanmasın şamdan? 

Kurtulmadıysam gamdan;

Yılbaşından bana ne? 

 

Bu ne hâldir Niyazkâr? 

Nerde Rabbine ikrâr? 

Rûhumda dinmez efkâr;

Yılbaşından bana ne?