DALGA AYAN BEYAN, FAZ BELLİ DEĞİL…

Hadi ÖNAL

Hayat denizinde tekne yalpada
Rota belli değil, iz belli değil…
Yıllar savruk, şaşkın; kayıpta ada,
Karışmış mevsimler, güz belli değil…

Güvendik dağlarda; kar, tipi, boran,
Düzlüklerde şans yok; ne yel, ne baran,
Vurgun hududunda ip hiza duran,
Cürümler, el pençe; diz belli değil…

Sıklaşmış kıyıyı döven gelgitler,
Görüntü tek, tek ses olmuş düetler,
Karabataklara kalmış göletler,
Pusmuşlar ördekler, kaz belli değil…

Döküntü yolların çapları ensiz,
Gönül sofrasına dadanmış densiz,
Sürat sese tâbî; araç frensiz
Bozulmuş ibreler, hız belli değil…

Yüz, aynaya küskün, alın kırışık,
Deli poyraz, kavruk samla yarışık,
Bozulmuş akortlar, sesler yılışık,
Kanun belli değil, saz belli değil…

Süte denk tutmuşlar firar mamayı,
Çürük iplik, hiç tutar mı yamayı?
Kapital kaptanı katletmiş ayı,
Deri delik deşik, biz belli değil…

Ceza tek; müebbet, koyak korkulu,
Sarmal lâbirentte tek çıkış yolu,
Vurmuş dallardaki meyveyi dolu,
Yürek yangınlarda, köz belli değil…

İnkârın aynası gündöndü moda,
Uymuş gönül göze, kapılmış yâda,
Hadi der: «Suçluyu arama suda»
Dalga ayan beyan, faz belli değil…

03 Haziran 2010, Elazığ