VATAN SAĞOLSUN

Ahmet ARSLAN

Canınla, kanınla toprağa aktın,
Ne diyeyim yavrum; «Vatan sağ olsun!»
İçimde sönmeyen bir ateş yaktın,
Ne diyeyim yavrum; «Vatan sağ olsun!»

Yeter ki var olsun benim milletim,
Güçlü olsun ay-yıldızlı devletim.
Sen de kucağımda kalmıştın yetim,
Ne diyeyim yavrum; «Vatan sağ olsun!»

Her ana; oğlunu, kızını özler,
Ateş düşenlerin yüreği sızlar.
Şehid arkasından ağlanmaz kızlar!
Ne diyeyim yavrum; «Vatan sağ olsun!»

Arslan yiğitlerim kınalanmalı,
Yiğit dediklerin yaralanmalı,
Sathı müdafaada sıralanmalı,
Ne diyeyim yavrum; «Vatan sağ olsun!»

Vurun evlâtlarım Allah aşkına,
Pussun düşmanlar hep dönsün şaşkına,
Şehidlerimizse cennet köşküne.
Ne diyeyim yavrum; «Vatan sağ olsun!»

Hürriyet bağında açmıştın kuzum,
Ufkuma güzellik saçmıştın kuzum,
Aşkınla her yere uçmuştun kuzum,
Ne diyeyim yavrum; «Vatan sağ olsun!»

Bu; şehid ve gazilerin aktidir,
Vatan için şimdi gazâ vaktidir,
Kurban olmanın vakti, saatidir,
Ne diyeyim yavrum; «Vatan sağ olsun!»

Dualarla süslü gök kubbe çatın,
Şimşekten kanadın, rüzgârdan atın.
Göğsünde yazılı şehid beratın.
Ne diyeyim yavrum; «Vatan sağ olsun!»

Arslan Ahmet varsın ocağım yansın,
Ülkemde boy veren acılar dinsin,
Yeter ki canlarım, bu ateş sönsün…
Ne diyeyim yavrum; «Vatan sağ olsun!»