GÜLLE GELEN-DALLA GİDEN

Yusuf DURSUN

Bâzen şaha kalkmış doru bir tayla gelir
Bâzen tepesinden çıkan ok-yayla gelir
Solmuşsa gülistandaki son güllerimiz
Bâzen de menekşeyle manolyayla gelir

Bâzen susuz ırmaklara bir salla gider
Bâzen deli deryalara sandalla gider
Dünyâda çeker bir zaman âheste kürek
Son çağrıya yalnız kuru bir dalla gider

Vezni: mef’ûlü/mefâîlü/mefâîlü/feûlün