ŞEFKAT BAHÇESİNİN GONCA GÜLÜYÜM!..

NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ)

Gönlüme hicranın zehri akmasın,
Tarifi imkânsız aşkla doluyum!..
Sam yeli vurup da özüm yakmasın,
Sevda çiçeğinin sürgün dalıyım!..

Görünür gerçeğim gün bir ağarsa,
Bire bin veririm rahmet yağarsa,
Sırla beni, peteğine sığarsa;
Huzur ikliminin sevgi balıyım!..

Turna olup diyar diyar uçarım,
Burcu burcu dört mevsimde açarım,
Gören göze ne hikmetler saçarım,
Şefkat bahçesinin gonca gülüyüm!..

Desen desen kilimlerde ben varım,
Zeybek benim, horon benim, ben barım!..
Türkülerde efkârımı duyarım,
Asil milletimin yerli malıyım!..

Mazluma selimim, zalime yılmaz,
Birlikte hayır var ayrılık olmaz,
Niyazkâr bu dünya, boşalır dolmaz,
Yüce Sevgili’nin kemter kuluyum!..