Firakın Yaktı Beni

Salih Zeki MERİÇ

Sen geldin ya Efendim, bu âleme can geldi…
Güzellik ülkesinden ülkeme canan geldi,
Dirildi en ümitsiz hasta bedenler bile;
Sen’inle bu gönlüme inci ve mercan geldi,
Sen geldin ya Efendim, bu âleme can geldi…

Gönüller iklimine düşürdüğün o mânâ…
Hikmetinden içelim ne olur kana kana!
Çöller bize bir damla suyu vermese bile,
Seninle sanki düştük sonsuzluk ummânına!
Gönüller iklimine düşürdüğün o mânâ…

Ne güzeldir bu anlam bu incelik Sen’deki…
Sana meftun yüreğim, bu can kafesindeki
Sen’sizlik acısıyla tenhada kalsam bile;
Bir bakışlık canım var, cansın bana tendeki,
Ne güzeldir bu anlam bu incelik Sen’deki…

Rûhumun gözlerinin umutsuz rengine bak!
İklimine al beni, ummanlarına bırak…
Sen’den ayrı rüyamda heyulâ görsem bile;
Sen’siz mutluluk abes, tebessüme çok uzak,
Rûhumun gözlerinin umutsuz rengine bak!

Firâkın yaktı beni, vuslat uzak Efendim!
Ben Sen’inle sevendim ve Sen’inle görendim,
Kendi hâlimde dünyam harabe olsa bile;
Sen’le buldum kendimi Sen’le her gün bilendim,
Firakın yaktı beni, vuslat uzak Efendim!