Gazel

SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU)

Dil ezelden beridir «Lâ» ile «İllâ» söyler
Âlemin sırrını ancak yüce Mevlâ söyler

Sona ermez bu hitap söylenecek haşre kadar
Çünkü dağlar bitirir aşk ile deryâ söyler

Derde dermânı ne bilsin deli dîvâne olan
Lokman’ın sırrını Mecnûn’una Leylâ söyler

Ne kadar gizlese âşık bütün âlem işitir
Gönlün esrârını gözlerdeki mânâ söyler

Çözemez akl-ı beşer âşık-ı şeydâ sözünü
Her seher âh ile binlerce muammâ söyler

Böyle cevretmeyi bilmez idi bülbüllere hâr
Ona bin nâz ile her dem gül-i rânâ söyler

Usanır sanma sakın her gece ağyâra inat
O hazin besteyi bülbül güle hâlâ söyler

Böyledir hükm-i ilâhî daha elden ne gelir
İşi mâzî bitirir son sözü ferdâ söyler

Seferî boş yere uğraşma kemâlin yetmez
Sözü âhenk ile ancak yine Yahyâ söyler