GAZEL

Mustafa TAHRALI
İstanbul 1977

Bir gönül yangınının yaktığı pinhân ateşi
Sînemizden savurur göklere hicrân ateşi

Nasıl olmaz bu cihan bir koca yangından eser
Gözlerin gördüğü baştan başa cânân ateşi

Kanayan rengi gülün al al alevdir yakıcı
Ettirir bülbüle feryâd gülistân ateşi

Aşk ezelden beri döndürmede pervâneleri
Kimi yanmış kimi dönmekte perîşân, ateşi

Bir teselsül iledir yanması her meş’alenin
Verir âşıklara bir bağrı yanık cân ateşi

Aşk elinden tutuşup yandı gönül kâseleri
Utanır yakmaya âşıkları devrân ateşi

Olsa Mûsâ gibi bir er tutuşur parlardı
Yine Vâdî-i Mukaddes’deki Rahmân ateşi

Su!.. Deyip sunduğu her kâseyi sâkîye verin
Söyle söndürmeye yetmiş mi ki ummân ateşi

Nicedir susmayı bilmez susamış dillerimiz
Dindirir sanma Mürîd artırır efgān ateşi