Gül

ŞAİR : Yaşar TAŞKESEN yasartaskesen_50@hotmail.com

Gül; çiçeklerin hası, güzelliğin timsâli.
Gül; zarâfet ve şeref, muhabbetin misâli.

Gül; ağlayana neşe, dertlerin dermanıdır.
Gül; sadâkat bahçesi, dört mevsim zamanıdır.

Gül; gönülde hakikat, yüreklerde bir hazdır.
Gül; semboldür Nebî’ye, kalbe ismini yazdır.

Gül; rahmettir dünyaya, âşık bütün ins ü cin.
Gül; başlarken hicrete, yardım etti güvercin.

Gül; odaktır, merkezdir, her şey pervâne O’na.
Gül; bilinmezse eğer, kalpler döner betona.

Gül; ışıktır cihana, nûruyla aydınlatır.
Gül; bütün nesnelerle, yüce Rabbi anlatır.

Gül; adâlet sancağı, her zerre selâm verir.
Gül; Rabbinin yanında, ümmeti için erir.

Gül; şekildir, gül isim, huyu bağış, hilimdir.
Gül; selâm ve barıştır, O’nu bilmek ilimdir.

Gül; kalplerin fatihi, duâsı meleklerin.
Gül, bütün insanlığın arzusu feleklerin.

Gül; mahrum etme bizi, şefaatten, yüzünden.
Gül; seviyoruz Sen’i, ayrılmayız sözünden.

24 Kasım 2005