DUÂDAN TAÇ

Şerife Şule TESLİMOĞLU serifeteslimoglu00@gmail.com

 

Sükût denizi dünyam, ama bu gürültü ne?
Neden çöker içime dağlara sevdalı sis?
Nusret yağmuru içir yüreğimin özüne;
Urgansız boğulup da kalmayayım nefessiz!

Rûhuma giydirilen her âzâ emânettir,
Sığındım gazabından o sonsuz rahmetine.
Kālû-Belâ’da sözüm, vuslatıma senettir,
Sabır ver dayanayım bu yolun zahmetine.

Yüreğimi nûrunun zerresiyle aydınlat;
Külfeti tahtım bilip, duâdan taç takayım.
Alevden çiçeklerle taktığım tâcı donat,
Mum misâli eriyip şol deryâya akayım.

Bir yâr için bin ağyar, bir Ay için bin yıldız;
Parlayıp kayıp gitse karanlığa gömülsem.
Şiiri sanat bildim, sanat sana koşan hız;
O hıza sarılmışım gam yemem gayrı ölsem.

Yıldırım gibi düştü kalemimden heceler;
Gürültünün sebebi malûm oldu böylece.
Oturdum seccademe feyizlendi geceler;
Çekildi sis dağlara gözyaşım şimdi ece…