YENİ MANZARAMIZ

Hakkı ŞENER sairimam01@hotmail.com   Anlayanlar varsa beyan eylesin; Neler oldu bu millete vatana?!. Haklı bir sebebi olan söylesin, Kâfirin yolunu tutan tutana… Destanlarda kalmış çektiği çile, Bugün anlatıyor ağlaya güle, İşin doğrusunu hem bile bile; Dünkü dâvâsını satan satana… Helâl kifâyetli gelmiyor gibi, Hükmünü yeterli bulmuyor gibi, Sanki başka türlü olmuyor gibi; Haramı değmeden yutan yutana… Hakikate perdeleri indirmiş, Karanlıkta […]

Continue reading »

GÖNÜL GÜL VERDİ

Hadi ÖNAL hadional23@gmail.com   Gönül duâsıyla; «Merhaba!» dedim, Çimen gülümsedi, çiçek bal verdi. Susayan toprağa, sevgi eledim, Sümbül taç takındı, zambak dal verdi. Sorular yönelttim kendi kendime, Anlattım özümü öz benliğime, Elemler gönlümü etse de lime, Rebab aşka geldi, yayı dil verdi. Dedi: Ey malûmun meçhul yolcusu! Nefsine hükmet ki dağılsın pusu! Akıl ölçeğinde demlenince su, Sırlar selâm durdu te’vil […]

Continue reading »

SOLAN YÜZÜM, TENDE KÖZÜM KÂŞGÂR’IM!

GÜNBEYLİ (Mahmut TOPBAŞLI) mahtopbasli@hotmail.com   Ey rûhumun ikizi, ey çilenin toprağı! Yüreğimden dilime taşan sözümsün Kâşgâr Kadîm Türklük yurdunun savrulan son yaprağı, Çaresizlik içinde solan yüzümsün Kâşgâr! Yıllardır zulümlerle kan tükürür her seher, Kışlarını yitirdik, baharı kıştan beter, Uygur’un uygar yolu kalbim senle beraber; Çilen kalbimde saklı iki gözümsün Kâşgâr! Her günün asra bedel, yolda ipeğin solmuş, Gök bayrak düşmüş […]

Continue reading »

ÖMER HAYYAM RUBÂÎLERİNİ TÜRKÇE SÖYLEYİŞ -32- RÜZGÂRDA YATIP MUM YAKIYORSUN!

Harun ÖĞMÜŞ harunogmus@gmail.com   Gurre çi şevî be-mesken û kâşâne? Ber ömr ki hest hâsıleş efsâne! Hem-hâbe-i bâdî yu tu efrâzî şem‘ Ber reh-güzer-î seyl çi sâzî hâne? Dünyâda özenle yaptığın kâşâne, Bir gün gelip elbet olacak efsâne. Rüzgârda yatıp mum yakıyorsun sen, âh! Sel üstüne inşâ ediyorsun hâne! (Ömer Hayyam Rubâîleri, 2013, s. 553)

Continue reading »

ŞAHSİYETİMİZ

CELİL (Halil GÖKKAYA) halilgokkaya@gmail.com   Bütün işler düzelecek inşallah, Olabilsem Kur’ân ile hep yeni, Niyet edip çekiyorum Bismillâh; Bu yürek de aşar elbet bendini, Bir terbiye edebilsem ben beni… Gizli gizli infâz eder «mankenler», İnternette esir olmuş bedenler, Dört yanımı kuşatmışken antenler; Yenebilsem bu dünyanın fendini, Bir an evvel bulabilsem ben beni… Başkalaşma sözlerini silerek, Engellerin üstesinden gelerek, Göğsümüzde bir […]

Continue reading »

KIYÂMET

Bekir İsmet ÇİÇEK bekirismetcicek@gmail.com   İlâhî beyanda değişmez vaat, Ferman buyurulur, kopar kıyâmet! Vâde dolduğunda gelir de saat, Zaman durdurulur, kopar kıyâmet! Âlemlerin Rabbi verince destûr, İsrâfil davranır ve üflenir Sûr, Kâfire zorluktur o günde düstûr; Sûr’a üfürülür, kopar kıyâmet! Göz kırpacak kadar kısacık bir an, Büyük bir infilâk, varlık toz duman, Yok olur ne varsa, kopar da tufan; Her […]

Continue reading »

BEYİTLER

Abdullah GÜLCEMAL abdullah_gulcemal@hotmail.com DİKKATLİ OL! İsyan, inkâr, iftira; «nefs»in hoşuna gider… Tuzağa bir düşersen, her şey boşuna gider!.. KİM AKILLI-KİM DELİ? Acep yine yer miydi şu kul hakkı yiyenler?.. Bir deliden ders alsa; «Akıllıyım.» diyenler! MERAK ETME! İnancı, aklı olsa; çalar mı, elbet çalmaz! Bir gün gelir kimsenin kimsede hakkı kalmaz! NİÇİN? Sen de bir muhtaç iken, muhtacı azarlarsın! Neyin […]

Continue reading »

HİKMET SAĞANAĞI

Ali AĞIR aliagir70@gmail.com   -TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI)’ya- Muhabbet sofrasında; zikir, kalbin gıdâsı. İnsanı her an zinde tutar, şükrün edâsı. İki tarafı keskin bir bıçak gibidir dil, Hikmetsiz konuşmanın kimseye yok faydası. Hakk’a âşık gönüller, gül toplarlar seherde, Candan olur «âşık»ın uykulara vedâsı. Öfke pusulasıyla hiçbir yere varılmaz, Sevgi ve merhamettir insanlığın paydası. Tevbeler, nasırlaşmış bütün izleri siler, Günahlar, ömürdeki […]

Continue reading »

SENİN DEĞİL!..

SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Şu yer ve gök, bu can ve ten, Senin, fakat senin değil! Ne fark eder benim desen? Senin fakat senin değil! A Seyri, yaz ganîmeti, Cihanda bunca nîmeti, Ne varsa Hak emâneti; Senin, fakat senin değil!   vezni: mefâilün / mefâilün

Continue reading »

KULUN NASÎBİ

SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Şükür yegâne şifâdır, şikâyet en kötü ur, Şükürsüz insanı mahşerde mahveder bu gurur; Kapılma yokluğa Seyrî, kapılma varlığa da, Kulun nasîbi, şükür sâyesinde mevcuttur. Vezni: mefâilün / feilâtün / mefâilün / feilün (fa’lün)

Continue reading »
1 120 121 122 123 124 474