Kategori: ŞİİR

Aysen AKDEMİR Ey ışık gibi akan su, Yaklaş bana kulaç kulaç! Sana bir havuz bağladım. Saçları çimen kokan su, Yaklaş bana kulaç kulaç! Benim şevketli efendim, Yaklaş bana adım adım! Hem kolum ol, hem kanadım; Sabahım, öğlem, ikindim, Yaklaş bana adım adım! Geçmiş takıldı ağıma, Çekiyorum yavaş yavaş. Yüksekten düşüyor bir taş, Deniz kırılıveriyor, Çekiyorum yavaş yavaş. Yüzlerce ayna kırığı, […]

ŞAİR : SEYRÎ (M.Ali EŞMELİ) -6 ay 23 yıl süren Nebevî takvîme 23 kıt’a 1 beyit- Ravza-i Mutahhara… Tariflere sığmaz bir aşk mahşeri. Bin bir yüreğin tek bir gönül etrafında pervane kesildiği cennet. Orada öyle bir iklim-i muhabbet var ki, insan yedi kat göklerden öte bir âlemde yaşıyor gibi. Orada öyle bir zemzem-i sevda var ki, bir yudumu ebedî mestâne […]

TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) Feilâtün/feilâtün/feilâtün/feilün Evliyâ çehresidir sûreti Mevlânâ’nın… Enbiya behresidir sîreti Mevlânâ’nın… Âlemin ardına âlimce ve ârifçe bakar; Çoğalır katlanarak hayreti Mevlânâ’nın… Nûra hâmil gecelerden uyanır bir sehere, «Şems»i görmekle biter, fetreti Mevlânâ’nın… Rûhu nefsin kafesinden çıkarış hamlesidir, Canhıraş uğraşı, tüm gayreti Mevlânâ’nın… Aşka burhân olan üstâda muhabbet doludur, Sahte rehberleredir nefreti Mevlânâ’nın… Mesnevî… İnci ve mercan dolu mânâ […]

ŞAİR : SEYRÎ (M.Ali EŞMELİ) “Mesnevî’den maksadım sensin. Mesnevî; dalları, gövdesi ve kökü ile tamamıyla senindir. Mesnevî’nin sözlerinden maksadım; senin sırrındır. Onu meydana ge­tirmekten maksadım, senin sesini duymaktır.” Dinle neyden çünkü bir şey söylüyor, Ayrılıktan şöyle feryât eyliyor: Sazlığımdan her ne demdir kestiler, Hem kadın inler sesimden hem de er!.. Söylerim hasret nedir, lâkin gerek, Ayrılık derdiyle göz göz bir […]

Yusuf DURSUN I Bir damla suyum… Okyanus annem sayılır. Kar tânesiyim… Kuş tüyü gövdem sayılır. Gökten yere, yerden göğe savrulmadayım, Öksüz gibiyim… Yaş dökerim, nem sayılır. II Rabb’in bütün âlemlere merhameti var, Zincirleri birden kırılan vakte kadar, Zindandaki rü’yâları kurtarmak için, Nefret dolu dünyâlara kar yağmada, kar. III Her bahçede birden belirir kardan adam, Etrâfına hep neş’e verir kardan adam. […]

Şükran IŞIK Ey dili gagasından daha uzun papağan, Kalbimi delik-deşik etti zehirli gagan! Kırılsın kanatların, kül olsun kemiklerin, Ateş yağsın başına, buz tutsun iliklerin! Domuzlara çoban ol, sürün dizüstü yerde, Vursun seni samyeli, uğra isimsiz derde!.. Zebânîler gem vursun ey papağan, ağzına, Kuşlar, çamur doldursun o mel’un boğazına! Yerle gök çalkalandı geriye al sözünü, Ey Ebâbil kuşları hedef alın gözünü! […]

Sadettin KAPLAN -Sn. İsmail MÜFTÜOĞLU’na…- Konuk olsak kırk Cem’e, bir dolu câm gelmiyor, Başımıza baht denen o serencam gelmiyor… Tasın yarısı dolu, bardağın yarısı boş, Boşa koyduklarımız doluya tam gelmiyor… Bir han ki, iyi atlar gitmiş beyatlılarla; Havâsı hancı ile gören avâm gelmiyor… Şehvet aşkı vuralı, sevgi terk etti kalbi; Turna kanatlarında yârdan selâm gelmiyor… Riyâdır bir yalanı bin misline […]

Recep YILDIZ Nuray KALKAN Hanımefendi’nin aziz hâtırasına… Rüzgârda salâlar duyulur, sonbahar ağlar. Beyhûde bir akşamdır, eser şehre bu mâtem… Eylül bizi hep böyle fecî bir yere bağlar; Tenhâ geceler, boş bir ufuk, kupkuru âlem… Kabristana mesken denecek, toprağa mescit! Azrâil’e baş kaldıracak boynum eğildi… «Neylersin ölüm herkese malum» diye Câhit1, Söylerdi, duyardık da… Bu iş böyle değildi. Bir içli salâ, […]

MECNÛN – TÂLÎ (İbrahim Hakkı UZUN Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) 27 Eylül 2006 Rabbim! bize ikrâm ediver lütfuna geldik! Mâtemleri bayrâm ediver lütfuna geldik! Yâ Rab, sana kulluk edebilmiş değiliz biz! Her noksanı sen tâm ediver lütfuna geldik! Dillerdeki tasdîki gönüllerde yeşertip Ham özleri İslâm ediver lütfuna geldik! Yâ Rab, eritip mum gibi aşkınla bu gönlü, Mânâ dolu bir câm ediver […]

Mahmut TOPBAŞLI Kıvılcımdan yangınlar üretirdim kendime, Kime arz-ı hâl etsem, acep arz-ı hâl kime? Düşerdim bir hayâlin ardına geniş geniş, Tartardı sanki yokluk, başlardı bir tükeniş. Gün gelir umursamaz, kızgın çölde koşardım, Gün gelir bir lahzada, Kaf Dağı’nı aşardım. Işık tutardı aklım, mantık aynalarına, Sonra forsa olurdum, serap mavnalarına. Uyanıp hayallerden, sıyrılıp bin bir düşten, Artık vazgeçti gönlüm hakîkatle dövüşten. […]