BİR DÜNYA İSTİYORUM

Dinçer ARIKLI   Yalan, dolan, hırsızlık ve zinadan arınmış, Tertemizce bir dünya istiyorum yaz ve kış. Çalıp, çırpmakla olmaz, Allah görür her şeyi, Haram yoldan kim dönmüş ecel vakti köşeyi? Helâ nafaka için çalış sen harıl harıl, Başka hiç çare yoktur, yalnız Allah’a sarıl. Harama, helâl deme, gidemezsin ileri, Hiç farkında olmadan düşersin geri geri. Hilekârlık yaparsan, ateşe lâyık kirsin, […]

Continue reading »

SEVGİ DİYEN ÇAĞLARAŞAR

Bestami YAZGAN   Kılıcını koy kınına, Yüreğinle yürü dostum. Şu dünyanın her yanına, Yüreğinle yürü dostum. Her adımın kor olsa da, Yanmak sana yâr olsa da, Bu yolculuk zor olsa da, Yüreğinle yürü dostum. Nâdanlara kulak asma, Gariplere sakın küsme, İnsanlıktan ümit kesme, Yüreğinle yürü dostum. Selâm sevgi seherine, Başla gönül seferine, Karanlığın üzerine Yüreğinle yürü dostum. Nice fikir yorgun […]

Continue reading »

GİTTİN GİDELİ

Bekir Sıtkı ERDOĞAN   Hâlâ her akşam aynı gam gelir bana, Benden kederli bir adam gelir bana! Dostum değil gelen, benim garipliğim; Dostum mu var ki bir selâm gelir bana … Kalmış heves dalında toy emellerim, Sensiz düşüp yarılsa ham gelir bana! Ağlar gönül o yemyeşil baharlara, Meltemlerin hayâli sam gelir bana … Bilmem bu kanlı yaş, bu sel nasıl […]

Continue reading »

GÖZYAŞIM AŞK ATEŞİNDEN

AhmetAYDIN   -Fuzu li’ye nazire- Yanar gönlüm görür cânan; fakat sevdâlı sanmaz mı? Bu kor kalbim atar küt küt, çıkar cânım inanmaz mı? Güzeller şâhıdır yârim, nazar ister gönül dâim, Fakat hiç bakmıyor zâlim, bu zulmünden kınanmaz mı? Taşar gönlüm taşar göz göz, kurur çöllerde dil, söz söz, Cihan kavrulsa hep köz köz, nigârın bağrı yanmaz mı? Vefâsız yâre aldandım, […]

Continue reading »

TRAFİK

Ahmet ARSLAN   Yürür yaralı kolunda, durur ölenler solunda, Biraz evvel kaza olmuş, İzmir-Ankara yolunda. Paramparça arabalar, ahlar, vahlar yürek dağlar, Annesi ölmüş çocuklar, kaderine küsmüş ağlar… Yüzüne toplanmış deri, yok olmuş kazada varı, Can u teni yıkıp geçer, şu trafik canavarı. Yıllardır bu yara kanar, Ulus’un yüreği yanar, Uyan artık ey milletim, bu derdi sevgiyle onar! Sinirden, stresten soyul, […]

Continue reading »

YENİ ÇIKTI

M. Ali EŞMELI   -Ziya Paşa’ya nazîre- Dün yoktu beyim, bunca musîbet yeni çıktı, Dermânı boğup mikroba rağbet yeni çıktı… Yaz kış sararıp solması çok eski cihânın, Lâkin ne rezâletlere dâvet yeni çıktı… Devranda büyükler bilinir kavgada meşhur Zinhar, küçücük yaşta cinâyet yeni çıktı! San’at gibi kim taktı o mâsûm ele pençe? On parmağının on katı şiddet yeni çıktı! Can […]

Continue reading »

Âh Oğul!

Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI   Son aylarda eğitim yuvalarında sıklıkla karşılaşmaya başladığımız, yüreğimizi dağlayan cinayet hâdiseleri üzerine. Küçücük kalbini nefretle mi doldurdun oğul? Şu bahar vakti yazık, sen gülü soldurdun oğul! Ne fenâ işlere girdin ki fenâlaştı baban, Annenin hâline bak, saç başı yoldurdun oğul! Katılaşmış şu bakışlar, hani mâsum o gülüş? Neyi ispât edecektin, neyi oldurdun oğul? Nereden, rûha bulaşmış […]

Continue reading »

İSTANBUL ÇİÇEK AÇTI

Yusuf DURSUN   İstanbul ah İstanbul, «Her şeyinle güzelsin.» Yüzünde gül açınca, Dünyalara bedelsin. Uçuşun kelebekler, Elvan çiçek burada. Karanfil el sallıyor, Ihlamurlar sırada. Şair Nedim’le ruhum, Hâl diliyle bakıştı. İkinci Lâle Devri, İstanbul’a yakıştı. Yeşil çimene sermiş, Papatya döşeğini. Mor bakışlı menekşe, Bekliyor âşığını. Yedi tepe üstünde, Şahlanır hayal atı. Yelesinin içine, Saklanmış kasımpatı. Gonca gül ki ezelden, Çiçeklerin […]

Continue reading »

GÜL ŞEHRİ’NİN KIZINA

Şükran IŞIK   Bizden selâm götürün Gül Şehri’nin kızına, Rûhunuzu süsleyin Medîne yıldızına! Mecnun kapının tozu, ey Medîne leylâsı, Bizim de boynumuzda o sevginin halkası. Tatlı dilinle doldun gönlümün peteğine, İstanbul’un bahârı dökülsün eteğine! Rüzgârın ipek eli, yokla onu seherde, Okuduğu duâyı bize ilet ezberde… Şükran’la ışık oldum yüzüne bakmak için, Dağlardan Gül Şehri’ne eriyip akmak için… Neşe saçar, nur […]

Continue reading »

ŞAİR

Recep YILDIZ   Yıldızlar ağlıyor; gece bîçâre bir yürek, Allâh’a doğru göğsünü açmış da ürperir. Aşkın kanatlarıyla salınmak hayâli, tek… Leylâsı çölde, kendi şiirlerde can verir. Şâir, nasıl yürekleri fethetti aşk ile? Sarmaş-dolaş olunca bir âfetle, can gider. Bezminde ağlayan bir avuç gül verir çöle, Kalkar, şiir şiir yine cânânı meşkeder… Leylâ’nın ufka doğru alevlendi bûsesi; Şâir sükût içinde göğüsler […]

Continue reading »
1 478 479 480 481 482 483