YÜZAKI DERGİSİ – YÜZAKI YAYINCILIK
Muhteşem Bir Mâzîden İhtişamlı Yarınlara…
ŞAİR : Hakkı ŞENER sairimam01@hotmail.com Tüm dereler bir ummanâ Akar gider; «Hû!» diyerek… Aşk ateşi düşer câna, Yakar gider; «Hû!» diyerek… Zikre dalan gönül kuşu, Söyledikçe dolar huşû, Âşık olan, her yokuşu; Çıkar gider; «Hû!» diyerek… Dünya, ahretin pazarı, Kurulmuştur yol üzeri, Gözlerde, ibret nazarı; Bakar gider; «Hû!» diyerek… Seherde, dinle bülbülü, Gör ki, neler söyler dili, Dost bağının, gonca […]
Continue reading »
YAZAR : Sami GÖKSÜN Cenâb-ı Hak; insanı bu dünyaya, ilâhî takdirin bir neticesi olarak göndermiştir. İnsan bu hakikati ve gayeyi kavrayamazsa, kendince belirlediği fânî ve küçük hesaplar peşinde ömrünü tüketmektedir. Oysaki insan, hayatının her ânında imtihanla baş başa kalmaktadır. Bunun böyle olacağını Cenâb-ı Hak, Ankebût Sûresi’nin ikinci âyet-i kerîmesinde şöyle beyan buyurur: “Şimdi bu insanlar sadece; «İnandık!» demekle kendi hâllerine […]
Continue reading »ŞAİR : GÜNBEYLİ (Mahmut TOPBAŞLI) mahtopbasli@hotmail.com Ayın duvağını örten gecede, Yıldızlar derince yazdım bir şiir… En derin mânâya gebe hecede, Harfleri serince yazdım bir şiir. Ummâna yöneldi aşk adlı nehir, En tenha sözleri derledim bir bir, Tepemde uçuşan hercâî fikir, İçime girince yazdım bir şiir. Duygular vuslattan almışsa görgü, İlham kapısında açılır sürgü, Mısralar peşinde örüldü örgü, Heyecan sarınca yazdım […]
Continue reading »
YAZAR : Yard. Doç. Dr. Mustafa CANLI canli20@hotmail.com BİR HADİS: عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ t أَنَّ رَسُولَ اللّٰهِ j قَالَ: «مَثَلُ الْمُؤْمِنِ كَمَثَلِ خَامَةِ الزَّرْعِ ،يَفِىءُ وَرَقُهُ مِنْ حَيْثُ أَتَتْهَا الرِّيحُ تُكَفِّئُهَا، فَإِذَا سَكَنَتِ اعْتَدَلَتْ، وَكَذٰلِكَ الْمُؤْمِنُ يُكَفَّأُ بِالْبَلاَءِ ،وَمَثَلُ الْكَافِرِ كَمَثَلِ الأَرْزَةِ صَمَّاءَ مُعْتَدِلَةً حَتّٰى يَقْصِمَهَا اللّٰهُ إِذَا شَاءَ» Ebû Hüreyre -radıyallâhu anh-’tan rivâyet edildiğine göre Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve […]
Continue reading »ŞAİR : Ali AĞIR aliagir70@gmail.com Aklımın erdiği günden bu yana, Yıllarca düşündüm, yordum kendimi. Sığamadım zamana ve mekâna, Her şeyde arayıp durdum kendimi. «Neyim, kimim…» asla bilemedim ben, Soruma bir cevap bulamadım ben, Doğduğum bu yerde kalamadım ben, Uzayan yollara vurdum kendimi. Haftalarca gezdim hep şaşkın şaşkın, Gafletten uyandım bir gün ansızın, Kendimden geçerek ilâhî aşkın, Ateşiyle tutuşturdum kendimi. Düştüğüm […]
Continue reading »ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com Bilmem insanoğlu niye vefâsız? Sevgiyi, saygıyı neden yok eder? Arsızlar yaşarken gamsız, tasasız; Sevenin günleri hep mihnet, keder… Dünya bir sahnedir, bizler bir aktör, Kimi gözler bağlı, basîreti kör, Şükrünü hakkınca getirmez nankör! Var olan nimeti etmekte heder… Çoğu kul huzuru maddede arar, Kısacık ömrünü boşuna yorar, Kin, nefret ve öfke akıla zarar; Masum […]
Continue reading »
YAZAR : Ali Rıza KAŞIKCI ali_rz_@hotmail.com 1… YOL Tarîk, yol demek. Yol var yol var tabiî. Yol var adamı yola getirir, yol var doğru yoldan ayrı koyup yoldan çıkarır. Çünkü yolsuz olmaz. Yola girmeyen, yolun sonundakine ulaşamaz. Yolun O’na çıksın istiyorsan, yola çıkmalısın! Yol ikidir. Ama doğru yol bir. Derler ya; yolumuz diken doludur, ayağını seven gelmesin! Doğrudur. O’nun yolu […]
Continue reading »
YAZAR : Hayrettin DURMUŞ hayrettindurmus@gmail.com Yüzde değil özde dost olan; isyanı bastırıp vefâ yurduna konan; yüreği buram buram aşkla yanan; sabır deryâsında yunan; her zerresi sevgiyle boyanan; kalbi sevdayla ürperip gözleri yaşla dolan; muhâcir gibi, ensar gibi birbirine sımsıkı bağlanan; kardeşinin ayağına diken batınca yüreği kamayla yarılmışçasına ıstırap duyan; savaş meydanında susuzluktan ciğeri yanarken yanı başından gelen sesle irkilip; «Suyu […]
Continue reading »
ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Hak sabır; hep zirvedir, zannetme zül, Bak nasıl açmış diken üstünde gül! Sır bu Seyrî, saf olur yandıkça öz; Geçse balçıktan da kirlenmez gönül… vezni: fâilâtün / fâilâtün / fâilâtün / fâilün
Continue reading »ŞAİR : Abdullah GÜLCEMAL abdullah_gulcemal@hotmail.com Gülümseyen her ÇOCUK, Kılıftaki tomurcuk, Güldükçe güzelleşir… Güldükçe güzelleşir… Sonra büyür GENÇ olur, Melekeler dinç olur, Oldukça güzelleşir… Oldukça güzelleşir… Ve İNSAN nisâbını, Haddini, hesabını, Bildikçe güzelleşir… Bildikçe güzelleşir… Sormadan neden, niye? Bir ekmeği ikiye, Böldükçe güzelleşir… Böldükçe güzelleşir… Okşar yetim başını, Öksüzün gözyaşını, Sildikçe güzelleşir… Sildikçe güzelleşir… Sevindire, sevine, Bir dost bir dost evine, […]
Continue reading »